روايات رومانسية
رواية جمعنا القدر الحلقه 3
كانت ورد و دالين فى طريقهم الى الشركه
فى سيارتهم
دالين بتوتر:ماما هو حضرتك هتعملى ايه
ورد بهدوء:دالين هنعمل ايه يعنى هنتكلم معاه هنقوله ان ده ابنه
دالين بغضب:ياسلام بالسهوله دى هيقولك اه ابنى و هعترف بيه و هتجوزها و مش عارف ايه ماما احنا فى مجتمع شرقي
ورد بدون وعى:والله دى غلطتك من الاول كان لازم حضرتك تفكرى قبل ماتعملى كده و يكون فى علمك حسابك لسه مخلصش …يلا انزلى
نزلو كان مبنى ضخم و هناك ناس تدخل و تخرج بكثره دلفو الى الداخل كان هناك فتاه فى العقد ال20 تجلس على طاوله ذهبو لها
ورد:لو سمحتى ممكن ندخل لادهم احمد
ورد بغضب:هو دكتور …لا مفيش ميعاد بس احنا فى موضوع مهم لازم اكلمه فيه
دالين :ماما اهدى خلاص …..ممكن حضرتك بس تنداهيلو
الفتاه باسف:اسفه مينفعش
جاء سامر
سامر:ايوة حضرتك محتاجه مساعده
ورد:عايزين ندخل لادهم احمد
سامر: هو الموضوع مهم اووى
دالين:اه مهم جيداا
نظر لها باعجاب و قال:تمام اتفضلو
ورد:يلا
دالين مسرعه:لا لا يا ماما انا هدخل الاول و بعدين انتى ممكن
و بعد تفكير
ورد:ادخلى بس لو اتاخرتى هدخل
هزت راسها بالموافقه
وصلت هى و سامر الى باب غرفته
سامر:هو ده مكتبه
دالين :شكرا
سامر:العفو ….عن اذنك
ذهب
كانت متردده هل تطرق الباب ام تهرب من هذا المكان بعد تفكير حسمت امرها و قررت الدخول طرقت الباب بخفه ثم فتحت الباب
دخلت بتوترو هو لم يكن ينظر لها
دالين بتوتر :احم احم
رفع راسه لها ليصدم
ادهم بصدمه:انتى
دالين بضحكه سخريه و صوت مرتفع:اه شفت محصلش حاجه محصلش
ادهم بعدم فهم:فى ايه و انتى بتعلى صوتك ليه اساسا
دالين بدموع:انا بجد كرهتك من غير معرفك انت ظهرت فى حياتى و دمرتها انا مش عارفه هعيش ازاى
ادهم بغضب:انتى هتقضيها الغاز ماتنجزى فى ايه و اساسا دخلتى ازاى
دالين بعد استجماع قوتها:انا حامل
…………….
فى سياره اخرى كبيره و فخمه
سالى بغضب:انا عايزة افهم ازاى تخلو ادهم يمشي يوم خطوبتنا و يروح الشغل….كفايه انكو مردتوش تجيبو ناس كانت على قدنا
لبنى بهدوء:ما هو احنا رايحين الشركه اهه و كل الى فى الشركه هيعرفو و هنوزع شوكولاته بس و هنشوف ادهم و نمشي
نسرين:و فيها ايه لو كان قعد
رفيف:خلاص يا جماعه الى حصل حصل …احنا وصلنا يلا بينا
نزلو و دخلو الشركه و الكل يلقى عليهم التحيه ذهبو لباب غرفه ادهم و وقفو عند سمعهم هذا الصوت العالى
فى المكتب
دالين بدموع:انا حامل
نظر لها بصدمه و قال:ايه (ثم قال بتوتر):ياسلام و انا الى الى يضمنى انو ابنى يمكن ابن حد تانى
نظره له بصدمه و قالت:انت بنى ادم زباله و حيوان و حقير حسبنى الله و نعم الوكيل فيك
دخلت لبنى و الباقى
سالى :ايه الى انتى قولتيه ده انتى اكيد طمعانا فى فلوسه و جيه علشان تمثلى
رفعت عينيها لها كانت حمراء من شده البكاء و قالت:انا لو هموت مكنتش هعمل كده
دخلت ورد بعد قلقها الشديد على ابنتها
لبنى بصوت شبه عالى:اهدوو ممكن تسكتو انا مش فمهمه حاجه
ورد بعصبيه:انا هفهمك ابنكو البيه المحترم
قاطعتها دالين:ولا حاجه مفيش اى حاجه يلا بينا يا ماما
ورد نظرت لها بصدمه كيف ابنتها تضيع نفسها لكن هذا كبرياء لا تريد احد يجرح كبريائها و كرمتها
نسرين و رفيف كانو ينظرو بصدمه
لبنى بهدوء:استنى لو سمحتى لو الطفل ده ابننا احنا مستحيل نبيعه ابدا او نفرط فيه
سالى بغضب:نعم لا طبعا انتى عايزة طفل من ديه كويس ان مامى مردتش تيجى معانا عشان متتعبش من الهبل ده
ثم نظرت لملابس دالين كانت ترتدى بنطال لونه ابيض و فوقه تيشرت كت سماوى و حذاء رياضى
ادهم:يا تيتا ممكن تكون بتلعب علينا
لبنى بابتسامه:هنعمل dna …..بكره انشالله هنستناكو فى مستشفى…..
ورد بابتسامه:شكرا انك قدرتى الموقف ة انشالله بكره هنكون هناك اساعه 8
ثم ذهبو
لبنى بابتسامه:و شكل حلم جدك هيتحقق
ادهم بتوتر:و افرضى مطلعش ابنى
لبنى :لا انا قلبى بيقولى انو من عيلتنا و كمان لو طلع ابنك هتتجوزو انا مش هفرط فى الولد ده…و لو حد اعترض هتتحرم من الورث
نسرين بعد ما فتقت من صدمتها و نظرت بخبث لرفيف:و شكل نص الثروة لادهم
سالى بغضب رمت خاتمها و ذهبت
دخل رامز و سامر
رامز باستغراب:مالها بت المجنونه دى
لبنى بابتسامه:مالهاش و بطل شتايم
سامر:اه ادهم صحيح مين المزة الى كانت هنا من شويه كان اسمها……اه دالين
ادهم:دالين ….هى اسمها دالين و ده معناه ايه انشالله
نسرين بخبث:رامز بارك لاخوك هيكون اب
رامز شرق و هو يشرب الماء:يانهار اسود اب امتى انت لحقت انت لسه خاطب هو انت سريع للدرجه
سامر بصدمه:اوعى تقول دالين هى البنت
ادهم:هنتاكد بكره
رامز نظر لرفيف و كان الشر فى عينيها و قال فى نفسه:ربنا يستر باينه هيكون مرار طافح
……………….
فى بيت بطلتنا فى المساء كانت تجلس مع اخواتها فى غرفتها و تبكى
ليلى و هى تربت على كتفها:خلاص يا دينو بطلى عياط الى حصل حصل
دالين ببكاء:لا انا زعلت ماما و كمان غضبت ربنا انتى متخيله
نرجس لكى تخفف عن اختها:ممم بذمتك مش فرحانه انك هتكونى ام طيب حد هيقولك يا ماما ….يعنى انتى اكيد لو هتتجوزو مش هتحرمى ابنك من ابوة اكييد…قصدى يعنى ممكن تحبو بعض اتخيلى ابنك او بنتك فى ايدك او بيلعب مع بابااه
ليلى بضحك:انتى كده هتخليها تولد انهارده قبل بكره
دخلت لانا الغرفه
لانا بصوت عالى:مامى مامى
ليلى :اهى غلطه عمرى جت خير
لانا بغضب طفولى:انا مش غلطه ده اولا ثانيا بقى بابى عايزنى ابات معاه الاسبوع ده كله
ليلى:لا والله و مين هيذاكرلك
لانا برجاء:ارجووكى وفقى بليييز
نرجس:خلاص انا هروحلها كل يوم
دالين:طب يلا بره بقى عايزة انام
نرجس:طب يلا نمشي بكرمتنا
ليلى :يلا ياختى
خرجو و اغلقت الاضواء و نامت على سرير وضعت يدها على بطنها و قالت:انا مش عارفه افرح عشان انتى او انت موجود ولا ازعل عشان ربنا و ماما و لا باباك الى بيعملنى وحش اينعم هو اول مره اشوفه بس بردو …المهم انت او انتى هعيش عشانك و كمان هحاول انى اكفر عن الذنب ده و اصالح ماما ….تصبح على خير
و نامت
…………..
فى قصر بطلنا كان يجلسو على مائده الطعام
احمد:انا مش عارف اقول ايه ربنا يكون فى عون البنت والله
رامز:ماما هى سالى عملا ايه
نسرين :معرفش…المهم ان الولد ده لو طلع ابنك يا ادهم جدتك هتخليك تتجوزها
ادهم بحده: ماما عايزة ايه
نسرين:الجواز ده هيكون عقد و كمان هنديها فلوس و هنتكلف بمصاريف الولد
احمد بغضب:و لو بنت
نسرين:ولد انشالله ….و كمان سالى هقولها عشان متضيقش و بعد كام شهر تتطلقو و تتجوز سالى
احمد قام بغضب و ذهب
رامز:مستحيل تعمل كده صح
ادهم بتفكير:لما نتاكد انو ابنى الاول
و قام ثم ابتسمت نسرين بخبث
……………..
فى قصر حسين
رفيف بغيظ:اكيد كلو متخطط له
سامر :يا ماما اهدى فى ايه
رفيف:سامر بكرا هنروح نخطب رنا خلصنا
سامر نظر لوالده
حسين:مدخلنيش فى الموضوع ده لان امك مش بتسمع منى
نظر لها و صمت
……………
فى الصباح فى البيت البسيط استيقظت بطلتنا و استعدت بعد تفكير فيما سترتدى و فى والدتها و فى مصيرها و كيف ستكفر عن ذنبها
نزلت للفطور مع عائلتها
دالين:صباح الخير
الجميع ماعدا والدتها :صباح النور
نرجس لاحظت ان اختها تريد التحدث مع والدتها
نرجس :لانا يلا تعالى اوصلك المدرسه
لانا:اوكى
نرجس:يلا باى
ذهبو
دالين حضنت والدتها
دالين ببكاء :يا مامى اسفه والله مش كنت فى وعى معرفش ايه الى حصل ونبي سامحينى
ليلى :ماما انتى وعدتيها انك انتى الى هتدفعى التمن
حضنتها ورد و دمعت و قالت :يا حبيبتى انتى ليه مش عايزة تفهمى ان الامومه دى حاجه صعبه و انتى غضبتى ربنا منك
دالين:لا لا انا انشالله هكفر عن ذنبي هعمل حاجات كتير انشالله
ليلى:طب يلا اساعه 7:30
ورد :يلا
ذهبو و كانت دالين ترتدى بنطال من خامه الجينز و فوقه تيشرت كت احمر و تركت شعرها ورائها و حذاء رياضى
و كذالك عند بطلنا استيقظ و ارتدى بنطال جينز و قميص بالون الاسود و نزل الى غرفه المعيشه
رامز:ايه يا عم انت رايح عزا
ادهم:هو ده الى عندى
رامز:طب يلا ابوك و امك سبقونا
ادهم يلا
……………..
وصلو الى المشفى و دخلو غرفه التاحليل
دخل طبيب رجل
الطبيب:تمام نبتدى بالمدام و بعديها حضرتك
ادهم :ياريت بسرعه
دالين برجاء:ياريت براحه
ضحك على جملتها الطبيب :هاا شكلك هتغلبينى
دالين اكتفت بابتسامه
انتهو سريعا و قال لهم الطبيب بان ياتو بعد الغد لاستلام التحاليل
و بعد مرور يوم
كانو فى المشفى ينتظرو نتيجه التحليل و عائله ادهم تنتظر الخبر لكن نسرين كانت لا تريد طفلا من فتاه متوسطه الحال المدى ………..و العائله البسيطه منتظره و ان تكون التحاليل ايجابيه لينقزو ابنتهم من كلام الناس
بعد طول انتظار خرج الطبيب
لبنى بجديه : ها يا دكتور ايه النتيجه
الطبيب ؛الطفل ابن ادهم بيه ب٩٨٪
نسرين بصدمه و فرح :ايه………
كانت سالى كانت تمشى فى ممر المشفى و سمعت الكلام:ايه….اكيد انتو مزورين التحاليل عشان فلوسه
ورد بعصبيه :والله ده شئ ميخصناش ابنكو السبب و هو الى هيدفع التمن واحنا ليه هنزور تحاليل اساسا كنّا هنموت عليكو
دالين بصوت أشبه بالبكاء؛خلاص يا ماما يلا بينا
احست الام بابنتها فمهما فعلت فهى ابنتها بالاخير لكن شبابنا لا يفهمون اننا فى مجتمع شرقى من يفعل هذا يقتل او يتبرى منه لكن والدتها احست ان هناك خطب فى هذا الموضوع
ورد بحنو؛طيب اهدى
دخل طبيب اخر
الطبيب بفرحه:هووووه و انا اقول المستشفى نورت ليه
ابتسمت دالين ابتسامت انكسار؛شكرا يا ادهم
ادهم (الطبيب)باستغراب؛مالك يا دالين
دالين بإبتسامه ؛ها مفيش انا زى القرده اهه
ادهم بعدم تصديق :ممم طيب…تسمحيلى بقى يا ورد هانم هخطف دالين منك شويه عشان عندها شغل قد كده
نظرو له باستغراب
ضحك ادهم (الطبيب)و قال؛يا يخربيت الزهايمر انتى نسيتى انك اشتغلتىً فى المستشفى ولا ايه ….يلا ورينا مهرتك فى التصميم
سمعت الخبر و ظلت تقفز فى مكانها مثل الاطفال:هييييييه و اخيرا خبر حلو ..(ثم قالت بلهفه)؛كام ولد و كام بنت
سالى بغضب؛و كمان الهانم بتشتغل
احمد بحده؛سالى
ادهم(الطبيب) تجاهل كلام سالى؛٣ ولاد ٥ بنات و انا هساعدك عشان اول يوم بس ..و كمان مش لازم تيجى كل يوم ……….الايام الى فيها هبقى اكلمك
دالين بمرح؛اشطا ياسطا
نظر لها و قال؛ياسطا و اشطا يانهار ابيض هو انا شغال فى ورشه يابنتى انا دكتور دكتور
دالين؛حصلنا الرعب يا فندم
ورد لتتخلص من دالين :ادهم (الطبيب) خد دالين و امشى يلا …و دالين خلى بالك من نفسك
دالين و تذكرت حالها فعبست مجددا و قالت؛حاضر
ادهم (الطبيب)؛انجرى قدامى على مكتبي الاول عشان أمضى الورق
دالين لكى تغيظه؛متزوقش طاه
ضحك و ذهبو
لبنى ؛ورد هانم ممكن تيجى معانا الفيلا بس نتكلم و نشوف هنعمل ايه
نسرين بتمثيل امام سالى؛ايه انا مستحيل اجوزها ابنى
ورد بنفاذ صبر؛ان للصبر حدود
لبنى بغضب؛اكيد ادهم مش هيرمى ابنو ولا ايه يا ادهم
ادهم كان شارد بعد معرفته الخبر لم يركز عندما دخل الطبيب او مشاجرت امه و ورد
ادهم بانتباه؛هه هو فى حاجه
احمد:شكلك سرحت يلا قدامى على الفيلا هنتكلم هناك
لبنى؛ورد هانم حضرتك جيه معانا
نظرت لها و بعد تفكير بمصلحت ابنتها قالت؛بس عندى شرط
لبنى:اتفضلى
ورد:هتيجو بيتى انا
احمد:تمام يلا بينا
ذهبو
…
